Provincie

Bij de provincieraadsverkiezingen van 2012 behaalde  Liesbet Geyskens een verrassend resultaat met 2667 naamstemmen.  Zij greep daarmee net naast een zitje in de Provincieraad en werd  eerste opvolger. Na het ontslag van Mario Borremans (Heusden-Zolder) legde Liesbet in oktober 2014 de eed af als Limburgs provincieraadslid. In totaal telt de Limburgse N-VA  17 fractieleden in het provinciehuis.

Naar een afslanking van de provinciebesturen.

De N-VA streeft naar een efficiënte overheid, met sterke lokale besturen en een sterk Vlaanderen. Het afslanken van de provincies past daar volledig in. Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) legde in mei 2016 de definitieve contouren vast van de afslanking van de provinciebesturen.

Daarom wordt bij de lokale verkiezingen van oktober 2018 onder meer het aantal te verkiezen provincieraadsleden herleid tot de helft  en zullen er nog slechts vier gedeputeerden zijn in plaats van de huidige zes.

Vanaf 1 januari 2018 mogen de provincies ook niet langer persoonsgebonden bevoegdheden uitoefenen, zoals sport, jeugd, welzijn, cultuur, enzovoort. Het personeel en de infrastructuur worden overgedragen aan de Vlaamse of lokale overheid, met respect en de nodige garanties voor het personeel.

Vlaanderen zal een deel van de provinciale belastingen overnemen om de overgehevelde taken naar het Vlaams of lokaal niveau te financieren. De fiscale bevoegdheid van de provincie wordt bovendien ingeperkt.

Naar een efficiënter bestuur

Liesbet Geyskens:

“Het is zeker boeiend om als provincieraadslid mee te mogen denken en werken aan provinciale dossiers. De politieke ervaring die je er opdoet en de contacten die je er legt kunnen helpen om de belangen van onze gemeente Tessenderlo te dienen. Maar of het er efficiënt aan toe gaat op de provincieraad? … Vandaag zijn er nog te veel verschillende bestuursniveaus met dezelfde taken bezig.  Dat is niet efficiënt.

Dat de provinciale bevoegdheden op termijn worden overgedragen naar gemeenten en naar de Vlaamse Overheid is dan ook een logische stap naar een efficiënter bestuur. Natuurlijk probeer je als provincieraadslid een constructieve bijdrage te leveren, anders kan je beter thuis blijven. Door aan de zijlijn te blijven staan zal je nooit iets in beweging kunnen brengen.”